"Κάθε λέξη κι από ένα χελιδόνι, για να σου φέρνει την άνοιξη... και πλατύς επάνου ο ουρανός, για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη".

110 χρόνια από τη γέννηση του Νομπελίστα ποιητή μας. Ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης επέλεξε να αλλάξει το επώνυμό του ξεκινώντας με τα γράμματα αγαπημένων του λέξεων: Ελ-λάδα, ελ-πίδα, ελ-ευθερία. Με την ποίησή του μας ταξίδευε στο αιγαιοπελαγίτικο φως, στα ασβεστωμένα καλντερίμια των Κυκλάδων, στο γαλάζιο της θάλασσας.

Πολυγραφότατος, μας μύησε στις υπερρεαλιστικές εικόνες ενός ονειρικού κόσμου, παρέα με τον ήλιο τον ηλιάτορα και ταυτόχρονα, μας μετέφερε στη γήινη φρίκη του πολέμου του 1940, στα χιονόδοξα βουνά μας, μέσα από το "Άσμα ηρωικό και πένθιμο". Στην ομιλία του στη Στοκχόλμη, ύμνησε την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό που από τον Όμηρο και τον Πλάτωνα δίνουν τα φώτα της γνώσης σε όλο τον κόσμο. Το "Άξιον εστί" μελοποιήθηκε με μοναδικό τρόπο από τον Μίκη Θεοδωράκη και ταξίδεψε πολυτραγουδισμένο παντού.

Έμπνευση συνεχής, με μια εξαιρετική γλωσσοπλαστική ικανότητα, στίχοι που μιλούν στην ψυχή, η μνήμη του λαού μας και οι παραδόσεις μας και πάντα ένα μήνυμα αισιοδοξίας μέσα από τις δυσκολίες: "Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του, θα 'χει μεθαύριο δικό του μερτικό στον ήλιο".